Η επιστροφή στο παρελθόν είναι αναπόσπαστο κομμάτι για όλους τους τομείς της ζωής μας, πως είναι δυνατόν να μην επηρεάσει την εσωτερική διακόσμηση και το design γενικά; 

Σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθούμε με το mid-century modern style εξερευνώντας τους τρόπους που μπορούμε να το υιοθετήσουμε.

source

 

1) ΕΠΙΠΛΑ 

Ξεκινώντας την δεκαετία του ’40- με αποκορύφωμα την δεκαετία του ’50 όπου πήρε και το όνομά του- το συγκεκριμένο στυλ μπορεί κάλλιστα να εξυπηρετήσει τις ανάγκες ενός σύγχρονου  χώρου, χρησιμοποιώντας κάποια από τα πιο κλασικά και διαχρονικά έπιπλα που δημιουργήθηκαν ποτέ.Εύκολα αναγνωρίσιμα από κάποιον που ασχολείται με το design, τα έπιπλα της συγκεκριμένης περιόδου χαρακτηρίζονται από καθαρές γραμμές με απαλά και κυρτά τελειώματα. Η ξύλινη κατασκευή κυριαρχεί  με αριστουργηματικά φτιαγμένα έπιπλα από teak, καρυδιά, δρυ και τρυανταφυλλιά, αναδεικνύοντας την δεξιοτεχνία του τεχνίτη και συνδυάζει σε αρκετές περιπτώσεις μέταλλο και ψυχρά υλικά (δειλή χρήση του μαρμάρου).

Μπορεί το ”κυνήγι” παλαιών επίπλων να μην είναι η αγαπημένη σας συνήθεια και η αγορά ενός αυθεντικού επίπλου κατασκευασμένου από τον Noguchi (http://www.noguchi.org/noguchi/biography) ή τον Nelson  (https://en.wikipedia.org/wiki/George_Nelson_designer) να είναι εκτός προυπολογισμού, ωστόσο οι εταιρείες φρόντισαν τόσο στην αντιγραφή πολλών επίπλων της εποχής όσο και στην παραγωγή καινούργιων επηρεασμένων από τότε.

Kατοικία στο Παλαιό Φάληρο | do designers 2016

 

2) ΕΠΑΝΑΣΧΕΔΙΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΟΨΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΑΣ

Δεν φτάνει μόνο τα έπιπλα και τα διακοσμητικά να είναι με βάση το στυλ που θέλουμε να πετύχουμε, πρέπει να συνάδει και ο χώρος για να ολοκληρωθεί. Επανασχεδιάστε (εδώ θα χρειαστείτε οπωσδήποτε την υπηρεσία ενός interior designer ή αρχιτέκτονα) την κάτοψη του σπιτιού σας και δημιουργήστε ενιαίους χώρους ευάερους και ευήλιους ( στο τέλος της δεκαετίας του ’90 ονομάστηκαν μονόχωροι και loft).

source

 

TIP: Στην περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, μπορείτε να τοποθετήσετε καθρέπτες σε ”στρατηγικά” σημεία ενοποιώντας τον χώρο με την αντανάκλαση.

 

source

 

3) ΦΩΤΑ

Μοναδικά κρεμαστά φώτα στολίζουν τα σπίτια της εποχής εκείνης. Η χρηστική τους ιδιότητα δεν τα αποτρέπει από το να είναι γλυπτικά αντικείμενα. Τα φωτιστικά επιβεβαιώνουν την καλλιτεχνική διάθεση καθώς οι λείες επιφάνειες βοηθάνε στις αντανακλάσεις και οι γυάλινες μεγάλες λάμπες επιτρέπουν την διάχυση του φωτός. Άλλωστε είναι μία από τις τάσεις 2017 που παρουσιάσαμε σε προηγούμενο άρθρο.

source

 

4) BAR

Το σαλόνι είναι ο χώρος που υποδεχόμαστε τους καλεσμένους μας και χαλαρώνουμε. Την δεκαετία του ’80 το bar ήταν ”υψίστης” σημασίας για τον κύριο χώρο του σπιτιού, οι ρίζες του όμως βρίσκονται στην δεκαετία του ’50 όπου εντοιχισμένα και τροχήλατα bar αποτελούσαν ένα ιδιαίτερο έπιπλο που φιλοξενούσε ακριβά λικέρ, παλαιωμένα ουίσκι και vintage ποτήρια. Η τοποθέτησή του, δημιουργούσε μια ιδιαίτερη γωνιά όπου μπορούσες να συζητήσεις και να απολαύσεις το ποτό σου..( dry martini shaken not stirred…)

source

 

5) ΧΡΩΜΑ-ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ-ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΑ

Η αγάπη για τα αφηρημένα και ασύμμετρα μοτίβο, φαίνεται ουσιαστικά στην επιλογή των διακοσμητικών και των χαλιών. Τα υφάσματα στα έπιπλα είναι μονόχρωμα (συνδυασμός ενός ή το πολύ δύο χρωμάτων, χωρίς όμως σχέδιο).

Τα χρώματα στους τοίχους ουσιαστικά ντύνουν με προσοχή τον χώρο χωρίς να κλέβουν την προσοχή από τα έπιπλα. Κυριαρχεί λοιπόν το λευκό ως βασικό χρώμα αφήνοντας περιθώριο ενός μόνο συμπληρωματικού-βοηθητικού χρώματος σε σκούρο τόνο, πάντα όμως σε γήινες αποχρώσεις. Οι επιλογές αυτές λειτουργούν σαν καμβάς επίσης για την χρήση ταπετσαριών, οι οποίες με τη σειρά τους δίνουν μια αίσθηση πολυτέλειας.

source

Κλείνοντας ήθελα να τονίσω ότι τα παραπάνω είναι ένα γρήγορο εγχειρίδιον για να καταλάβουμε το κίνημα που δημιουργήθηκε στα μέσα του εικοστού αιώνα. Το mid-century αποτέλεσε ένα από τα πιο σημαντικά καλλιτεχνικά και αρχιτεκτονικά κινήματα και έχει επηρεάσει σαφώς όλη την μετέπειτα εξέλιξη του design σε όλους τους τομείς. Χρησιμοποιήστε λοιπόν και επιλέξτε τους κανόνες του, δημιουργώντας ένα χώρο του τώρα με την φινέτσα και την νοσταλγία μιας άλλης εποχής.